Sokół. Opowieść o miłości do ginącej przyrody - John Alec Baker

Sokół J.A. Bakera to wyzbyty mowy, opartej na jakiejkolwiek komunikacji, kryształowy język pisma, gdzie absolut rzeczy samych w sobie, sił natury i istot włączonych w nieludzko nieruchomy bieg natury, opowiada historię ptaka, sokoła wędrownego, falco peregrinum. I zarazem jest to język tak odległy od mowy nas, ludzi współczesnych, że wydaje się jakby był napisany starożytną łaciną: czytając te zdania rozumiemy je i zarazem ich nie rozumiemy, bo niemal wprost uderzają nas swoją obraną z epitetów sumienną doskonałością, docierając bezpośrednio do zachwyconego spojrzenia, dna oka, synaps i nerwów mózgu. Przejrzyste niczym światło wschodzącego słońca zdania zapełniające Sokoła, to ewangeliczne niemal frazy, a chcąc zakreślić dla siebie fragmenty, które w nas uderzają i są dla nas wyjątkowo piękne bądź zaskakują swoim nowatorstwem języka, opisu czy w końcu także i – powiedzmy to wprost – geniuszu autora, który zapisuje myśli jakby je brał na czysto i przenosił na białe kartki notatników, nagle okazuje się, że zakreśla się tę opowieść w całości, od pierwszej do ostatniej litery.

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Przekąd: Paweł Lipszyc