Polityka poza formą. Ontologiczne uwarunkowania poststrukturalistycznej filozofii polityki - Joanna Bednarek

Obszar poststrukturalistycznej filozofii polityki można podzielić zgodnie z różnymi kryteriami. Przyjęte przeze mnie kryterium podziału na ontologię transcendencji i ontologię immanencji stanowi tylko jedną z możliwych systematyzacji. Jego zaletą jest to, że pozwala ukazać zależność między przy-jętymi założeniami dotyczącymi natury bytu, znaczenia podmiotu czy języka a konstruowanymi na podstawie tych założeń teorii polityczności, w których skład wchodzi określenie roli przypisywanej temu, co ekonomiczne, natury dzia-łania politycznego czy sposobu konstruowania podmiotu tego działania.
Pierwszym kryterium, które pozwala dostrzec te różnice, jest zagadnienie kapitalizmu. Ontologie immanencji umożliwiają postawienie go w centrum swoich teorii polityczności za sprawą kategorii produkcji, stanowiącej zerwanie z podziałem na gospodarkę i politykę. Umożliwia to ujęcie kapitalizmu na jednej płaszczyźnie, jako systemu zarazem ekonomicznego w wąskim sensie, jak i politycznego oraz kulturowego: maszyny społecznej w rozumieniu Deleuze'a i Guattariego. Dla ontologii transcendencji to, co polityczne i to, co ekonomiczne rządzi się najczęściej odmiennymi, swoistymi prawami; stąd obecne w nich (najbardziej widoczne w teorii Badiou) dążenie do wypracowania teorii prawdziwej, czystej polityki, nie zniekształconej uwikłaniami w to, co gospo-darcze; tak pojmowana polityka ma być jedynym remedium na współczesny kryzys działań emancypacyjnych.