Nihilizm instynktowny. Figura meksykanina w filozofii Octavia Paza, jej źródłach i ujściach - Karolina Feć

Czym jest nihilizm instynktowny? Dlaczego Octavio Paz uważał, że Meksykanie są nihilistami? Jak dalece można wiązać nihilizm ze specyfiką narodu? Autorka książki odpowiada na powyższe i wiele innych pytań, wziąwszy na warsztat eseje Paza oraz literackie obrazy Meksykanów u Eleny Poniatowskiej, Juana Rulfa, Carlosa Fuentesa i przedstawicieli Beat Generation. Istnieje pewna forma nihilizmu dotychczas niezauważona bądź przemilczana, a będąca przy tym najgłębiej wrośniętą w strukturę człowieka – pisze Karolina Feć, systematyzując to, co implicite zawarł Paz w Labiryncie samotności – zaś figura Meksykanina służy za poręczny przykład jej ukazania w konkretnych okolicznościach. Czytelnik otrzymuje wyczerpujące wprowadzenie do rozumienia tytułowego zjawiska dzięki rozdziałom poświęconym nihilizmowi europejskiemu oraz filozofii meksykańskiej. Choć nihilizm instynktowny „rodzi się” w Meksyku, jego zasięg nie pokrywa się z granicami tego państwa, lecz przenika inne obszary rzeczywistości, być może także tę nam najbliższą.

„Zdecydowanym walorem publikacji jest nie tylko to, że wypełnia generalną lukę w polskich badaniach nad filozofią latynoamerykańską, ale również to, iż bardzo szczegółowo traktuje o zagadnieniach zupełnie u nas nieobecnych, jak: filozofia meksykanizmu wraz z koncepcjami kluczowych autorów zwrotu humanistycznego w Meksyku; filozoficzna strona twórczości Paza, znanego głównie jako poeta; wątek nihilizmu w literaturze meksykańskiej. Dzięki temu książka ma szansę dotrzeć do różnych grup czytelników: filozofów, kulturoznawców, filologów, miłośników poezji i literatury latynoamerykańskiej, a nawet historyków zorientowanych na problematykę Ameryki Centralnej. Autorka, zgodnie zresztą ze swoją specjalizacją, wykracza poza Europę, by przybliżyć czytelnikom meksykańską odsłonę nihilizmu, co czyni w sposób rzetelny, przenikliwy i przystępny, posługując się przy tym barwnym, acz precyzyjnym językiem”.
Z recenzji prof. dr. hab. Bogdana Banasiaka

„Wartość książki Karoliny Feć polega między innymi na tym, że nie stara się zamknąć dorobku filozoficznego Octavia Paza w jednej metodologii. Zamiast tego autorka postawiła na szeroki kontekst komparatystyczny, starając się odpowiedzieć na pytanie, w jaki sposób udaje się Pazowi dotknąć sedna autentycznej kultury meksykańskiej i jednocześnie uniknąć hermetyzmu. Autorka słusznie zauważa, że Paz otworzył Labirynt samotności na dialog z resztą świata i ten uniwersalizm decyduje o ponadczasowości dzieła”.
Z recenzji dr Agnieszki Gondor-Wiercioch

Karolina Feć – absolwentka filozofii oraz kulturoznawstwa (specjalizacja: latynoamerykanistyka) na Uniwersytecie Jagiellońskim, poza którym studiowała też na Universitat de València-Estudi General i Universitat de Barcelona, a wcześniej w Szkole Wokalno-Aktorskiej w Krakowie. Obecnie przygotowuje rozprawę doktorską na  Wydziale Filozoficznym UJ (Zakład Filozofii Kultury), skupiając swe zainteresowania badawcze wokół nihilizmu, egzystencjalizmu, filozofii tragedii oraz kultury iberoamerykańskiej. Publikuje m.in. w pismach „Maska” i „Hybris” oraz seriach wydawniczych Nietzsche Seminarium i Festiwal Filozofii. Pełni funkcję redaktorki do zadań specjalnych magazynu „Nowa Orgia Myśli". Poza życiem akademickim fotomodelka (twarz okładki albumu Entry 87 The Ex-Italian Mansion Quartet), instruktorka fitness, maratonka i autorka tomiku poezji Nihilistyczne pościelówy.