Miniaturzyści esperanto - Marcin Czerwiński

Czerwiński serwuje nam carskie danie, będące też rollercoasterem. W dobrym tempie i na różne sposoby patrzą nam z tej książki w twarz: las, cały kosmos, koniec świata, śmierć i rozkosz, z nimi duch, teorie i praktyki podważające osądy i schematy, które utarły się być właściwymi, takież żarty, świadectwa osobności i momenty realizacji w spotkaniu, być może wcale nie tylko pogrywanko sacrum, zwyczajnie polityka i sny. Co się Marcinowi śni? Śnimy mu się wszyscy my.

– Ilona Witkowska

Trwanie... Zdarzenia, odstępy między zdarzeniami. Skradanie się istot. Leśnych, miejskich. Kora i uzębienie. Loty nad wielką płytą. Czwarta współrzędna? Łóżko jest wygodne albo z wystającym gwoździem. Tydzień = 604 800 sekund. Byt konieczny, przypadkowy, intencjonalny, z konopią lub bez. Z kolorowym motylem pod pachą. Zapachami i twardymi kulkami na szelkach. Wiadoma piosenka: You know it means no mercy/They caught him with the gun/No need for Black Maria/Goodbye to the Brixton sun. To nie jest teatr elżbietański! To nie jest choreja obrzędowa. Puls, tylko puls ziemskiej, mocno zaniepokojonej/maksymalnie opanowanej istoty.

– Grzegorz Wróblewski

Marcin Czerwiński ur. 1971, literaturoznawca, poeta, wydawca i performer. Założyciel i przez dwie dekady szef pisma „Rita Baum”. Autor książek o literaturze: „Smutek labiryntu” (2013) oraz „Maszyna przecząca” (2014); redaktor zbioru „Od antropozofii po Schulza” (2016). Aktualnie zajmuje się projektem literackim plazaciemnia.pl, Nocą Performerów i realizuje teatralną ciemnię. Mieszka we Wrocławiu.