"Wspomnienia z nieistnienia" autorstwa Rebekki Solnit to wspomnienia autorki z czasów jej młodości spędzonej w San Francisco w latach osiemdziesiątych. Opowiada o rozpierającej ją wówczas ciekawości i apetycie na życie, a tekst przesycony jest emocjami i trudnościami, z którymi musiała się wówczas borykać. "Wspomnienia z nieistnienia" to publikacja pełna osobistych wspomnień o silnym zabarwieniu politycznym.
Na każdym kroku na młodą dziewczynę czyhała wówczas przemoc. Świat wokół był przerażający i według autorki książki nie było w nim dla niej miejsca. Rebecca Solnit opisuje niełatwy okres dojrzewania, a także budowania własnej tożsamości jako niezależnej intelektualistki. "Nieistnienie" ma przede wszystkim wymiar czasowy, związany jest z przeszłością, wyraża osobę, której już nie ma, gdyż wraz z upływem lat każdy się zmienia i staje kimś innym. Słowo to stanowi również wołanie, by zwrócić kobietom prawo do ich ciał, oddać im prawo głosu oraz godność. To istotny wyraz sprzeciwu wobec traktowania kobiet.
Na kartach książki autorka prowadzi poszukiwania źródeł swojego pisarstwa. Udaje jej się odnaleźć je przy biurku ofiarowanym przez przyjaciółkę - ofiarę przemocy. I to właśnie ten niepozorny mebel pozwolił Solnit odnaleźć jej własny, wewnętrzny głos.
-----------------------------------------------------------
Rebecca Solnit jest autorką kultowej książki zatytułowanej "Mężczyźni objaśniają mi świat". Inne pozycje spod pióra amerykańskiej eseistki to między innymi: "Matka wszystkich pytań" oraz "Zew włóczęgi. Opowieści wędrowne".
----------------------------------------------------------------------------
Przekład: Agnieszka Pokojska
